Իսպանացի պատմաբանները հաղորդել են, որ Լեոն քաղաքի բազիլիկում գտնվել է առասպելական սուրբ Գրաալը՝ գավաթը, որից Խորհրդավոր ընթրիքի ժամանակ գինի է խմել Հիսուսը և որի մեջ խաչելությունից հետո հավաքվել է նրա արյունը:

Երեկ` մարտի 27-ի երեկոյան հեռախոսազրույց է տեղի ունեցել Կիլիկիո կաթողիկոս Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Ա-ի և ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղար Բան Կի Մունի քաղաքական հարցերով պատասխանատու Ջեֆրի Ֆելթմանի հետ` վերջինիս նախաձեռնությամբ:

Այս ժամանակավոր իրականության մեջ մարդն աշխարհ գալով փնտրում է կյանքի նպատակը: Այն նպատակը, որը նրան երջանկություն է պարգևում: Տարբեր մահկանացուներ այն զանազան իրողությունների ու երևույթների մեջ են փորձում գտնել:

Մարտի 30-ին Մեծ պահքի նախավերջին կիրակին է: Չնայած Մեծ պահքի ոսկե շղթայի այս կիրակին կոչվում է Դատավորի, բայց ինչքան էլ տարօրինակ է, այն կապված է աղոթքի հետ։ Եվ այս մասին ասաց մեր Տեր Հիսուսը, պատմելով ավետարանական հետևյալ առակը. «Մի առակ էլ ասաց նրանց այն մասին, թե նրանք ամեն ժամ պետք է աղոթեն ու չձանձրանան:

Մարտի 26-ին միջինքի օրն է։ Այսօր կիսվում է Մեծ Պահքը։ Միջինքին Մեծ պահքը չի ընդհատվում: Այսինքն, պահեցողները շարունակում են պահել պահքը: Միջինք անունը տրվում է Մեծ պասը կիսող օրվան, որը տոնական նշանակություն չունի: Միջինք է Դ (չորրորդ) չորեքշաբթի կամ Մեծ պասի 24-րդ օրը: Միջինքից սկսած` Խաղաղական ժամերգության ընթացքում սկսում են երգվել Ստեղի շարականները` հավուր պատշաճի:

Մեղքի գիշերն անցնում է, շուտով երկնային արդարությունն է ծագելու: Ժամանակը չէ՞ արդյոք անաչառորեն լույսի երես հանելու մեր մոլորված հայրերի անաստված արարքները, որ առանց ամոթի կարողանանք մեր հետնորդների ու մեր Տեր Աստծո առջև կանգնել ու ճշմարտությունը ստով չծածկել և մեր գլուխները անմիտի պես մեղքի ավազների մեջ չթաղենք:

Ի՞նչ է քրիստոնեական հավատքը. Ինչո՞ւ ենք լույս աշխարհ գալիս, և ո՞րն է մեր կյանքի իմաստը. Այս և նման հարցերի շուրջ է կառուցված 15 զրույց-քննարկումներից բաղկացած «Ալֆա» դասընթացը:

Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը ցավակցական գիր է հղել Ասորի Ուղղափառ Եկեղեցու Սուրբ Սինոդին, հոգևոր դասին և հավատացյալ ժողովրդին՝ Անտիոքի և Համայն Արևելքի Պատրիարք Նորին Սրբություն Իգնատիուս Զաքքա Ա-ի մահվան առիթով:

Այսօր Մեծ Պահքի չորրորդ կիրակին է, այն կոչվում է Տնտեսի՝ ըստ այդ օրվա խորհուրդը բացատրող անիրավ տնտեսի մասին առակի: Այն հիշատակում է միայն Ղուկաս ավետարանիչը, որի բովանդակությունը հետևյալն է: Մի մեծահարուստ իմանում է, որ տնտեսը վատնում է իր ունեցվածքը, կանչում է նրան և հաշիվ պահանջում, որոշում հեռացնել աշխատանքից: Տնտեսը հասկանում է, որ կարող է անգործ մնալ, խորամանկության է դիմում:

Ինչո՞վ է Անիրավ տնտեսի կիրակին առանձնահատուկ, մանավանդ այդտեղ պատմվում է մի մարդու մասին, ով խորամանկությամբ էր վարվում: Ղուկասի Ավետարանի 15 և 16-րդ գլուխներում քննարկվում է սեփականության, ունեցվածքի տնօրինության մասին և մարդու վարքի դրսևորումների, թե իրեն վերապահված ունեցվածքն ինչպես է կառավարում և վերաբերվում, սակայն իր այդ կառավարման ազատությունը նաև ենթադրում է պատասխանատվություն և դրանից բխող հետևանքներ (աղքատ Ղազարոսի առակը):